André Groote
16 augustus 2019
Mijn vriend is gegaan. Mijn kameraad, zielebroeder André Groote. Na jarenlang strijden heb je eindelijk rust. God, wat zal ik je missen, maar wat hebben we het mooi gehad. Wat heb jij mijn leven verrijkt met je wijsheid, humor en muzikaliteit. En nog zoveel meer. Het valt niet uit te leggen hoeveel talenten jij bezat en hoe bijzonder jij als mens was. En wat heb ik een boel van je geleerd als mens en muzikant. Je was een mentor voor mijn leven en liedjes. Jarenlang was ik bijna dagelijks bij je. Dan dronken we koffie, praten/ filosofeerden we, schreven liedjes, aten en dronken we bij het heerlijke eten dat je kookte, rode wijn. En ’s avonds/’s nachts nog een biertje, whisky of je zelfgestookte borrel. Maar tussendoor kwam daar altijd weer een lied of een mooi gedicht. En wat hebben we een boel mooie liedjes geschreven. En wat heb jij een boel mooie liedjes geschreven en mooie muziek gemaakt! Je begon al in de jaren 50, ver voordat ik geboren was, met optreden samen met je broers met verschillende bands en stijlen. Wat een inspiratie gaf je mij toen ik je rond september 1994 leerde kennen. We hadden zo’n geweldige klik dat we gelijk aan de slag gingen met liedjes schrijven voor mijn nieuwe Prodigal Sons album “In the eye of a stranger” en later hebben we ook mijn Amerikaanse album “Take your time” samen geschreven. Met daarnaast nog zoveel ander, onuitgebracht materiaal. Lonely rider en Try not to cry die we schreven voor andere mensen over verdriet,ziekte,ongeluk en het gemis wat ze meemaakten voelen nu alsof ze voor mij zijn geschreven…. Dagen lang toerden we door Frankrijk, Duitsland, Engeland en America met onderweg ontelbare bijzondere momenten. Regelmatig lieten we mensen die we tegenkwamen verbaasd achter omdat je ze iets vertelde wat je niet kon weten. Maar altijd met als doel ze te helpen. Mensen die ergens mee zaten op dat moment wat “helderheid”nodig waren. Ja, paranormaal was je. Daar is deze van huis uit nuchtere boerenzoon goed achter gekomen.
André ik ga je missen. Ook de weg naar je zelf gecreëerde “Shangri-La”, je privébos met je boerderijtje, je honden, kippen en je papegaai Floriaan. Ik koester de prachtige herinneringen. Door jou voelde ik me nooit meer alleen. Dag vriend, tot morgen……
